پاسخ ایران به حمله تروریستی اسراییل به کنسولگری کشورمان در دمشق از زوایای سیاسی، اقتصادی امنیتی، خواه در ارتباط با مسائل مرتبط با غرب آسیا و خواه در عرصه جهانی قابل تامل و ابعاد متعددی دارد. پاسخ ایران به حمله تروریستی اسراییل در وهله اول حامل این پیام بود که از این پس صبر استراتژیک […]
پاسخ ایران به حمله تروریستی اسراییل به کنسولگری کشورمان در دمشق از زوایای سیاسی، اقتصادی امنیتی، خواه در ارتباط با مسائل مرتبط با غرب آسیا و خواه در عرصه جهانی قابل تامل و ابعاد متعددی دارد. پاسخ ایران به حمله تروریستی اسراییل در وهله اول حامل این پیام بود که از این پس صبر استراتژیک ایران در برابر اقدامات تجاوزگرانه اسراییل طی سالهای اخیر به پایان رسیده است. منابع اسراییلی طبق ارزیابی ادعاییشان این ادعا را مطرح کردهاند که تلآویو از سال ۲۰۱۱ به بعد دو هزار بار اقدام تجازوگرانه و مخرب را به شکل مستقیم و غیرمستقیم علیه ایران انجام داده است. مشخص نیست که این آمار ادعایی تا چه اندازه درست است، اما اینکه اسراییلیها چه در درون خاک ایران و چه خارج از مرزهای کشورمان در سوریه و لبنان دست به خرابکاری زدهاند و به ترور کور دانشمندان و چهرهها و فرماندهان برجسته دست زدهاند مسالهای روشن است. اما در مورد اخیر یعنی حمله تروریستی این بازیگر به کنسولگری ایران در دمشق؛ ساختاری دیپلماتیک که از منظر عرف بینالملل بخشی از خاک کشورمان قلمداد میشود، ایران صبر استراتژیک خود را پایان داد و علیرغم تمامی هشدارهای ایالاتمتحده پاسخ نشان داد و سرزمینهای اشغالی را هدف حملات ۳۰۰ پهپاد و موشکهای کروز خود قرار داد. همانگونه که در اخبار نیز آمده بود چند روز پیش از آغاز پاسخ ایران به اسراییل، جو بایدن، رییس جمهوری ایالاتمتحده در جواب به سوال خبرنگاران زمانی که از او پرسیده شد پیام ایالاتمتحده به ایران چیست، گفت: «این کار را نکن.» اما ایران بدون توجه به هشدار رهبر کشوری که خود را بزرگترین بازیگر جهان میداند این عملیات را اجرایی کرد. بنابراین قدرت بازدارندگی ایالاتمتحده در ارتباط با ایران محدود شد. نکته دیگر این است که ایران برای نخستینبار بعد از سالها به درون سرزمینهای اشغالی حمله کرد. فراموش نکنید که از سال ۱۹۹۱ تا به حال هیچ کدام از کشورهای عضو سازمان ملل نه گروههای مبارزاتی (مراد اعضای مقاومت) که سالها علیه اشغالگری اسراییل دست به عملیات مختلف زدهاند، با اسراییل وارد رویارویی نشده بودند و تهدیدی را علیه این بازیگر اجرایی نکردند. در سال ۱۹۹۱ عراق تعدادی موشک به سرزمینهای اشغالی پرتاب کرد هر چند اسراییل پاسخی نداد. اما این بار یک کشور (ایران) آن هم نه در همسایگی سرزمین های اشغالی بلکه در فاصله هزار کیلومتری چنین عملیاتی را اجرایی کرد و حامل این پیام بود که دورهای که اسراییل به هر اقدامی که میخواست دست میزد و ایران به هر دلیلی از الگوی صبر استراتژیک خود پیروی میکرد، به پایان رسیده است. از همین رو از حالا هر اقدام خرابکارانه اسراییلیها میتواند با واکنش تندتر ایران روبهرو شود. فراموش نکنیم که عملیاتی که ایران اجرایی کرد، اقدام تلافیجویانه در برابر حمله تروریستی اسراییل به ساختمان کنسولگری ایران در دمشق بسیار قابل تامل بود. هدف قرار دادن ساختمانی دیپلماتیک و غیرنظامی در کشوری دارای امنیتی شکننده چون سوریه طبیعتا کار دشواری نیست. اما حمله ایران که در فاصله ۱۳۰۰ تا ۱۴۰۰ کیلومتر از سرزمینهای اشغالی قرار دارد و پرتاب ۳۰۰ پهپاد و موشکهای کروز به مواضع اسرییل؛ تجهیزاتی که باید از لایههای چندگانه دفاعی تعریف شده توسط اسراییل و ایالاتمتحده بگذرند، فارغ از اینکه تعدادی از این جنگنده ها رهگیری شدند، بیش از آنکه پیام نظامی قلمداد شود، پیام سیاسی بود.
ایران با عملیاتی کردن چنین پاسخی صراحتا به اسراییل اعلام کرد که استراتژی و رویکردش را تغییر داده است و همزمان غرب آسیا وارد دوران و عصر تازهای شده است. از همین رو معادلات و موازنه های حاکم در شرایط تازه تغییر کرده، چراکه ایران در آینده رفتارش را تغییر خواهد داد و از کشیدن خط و نشان برای حراست از منافع ملی و امنیت خود ابایی ندارد و نکته مهم تر این است که در شرایط کنونی ایالاتمتحده امریکا و متحدان اروپایی اسراییل بعد از پاسخ ایران به تلآویو در تلاش هستند تا از شدت تنشهای حاکم بر منطقه بکاهند و نه تنها هرگونه اقدام تلافیجویانه یا به اصطلاح خودشان تنبیهی را علیه ایران اعمال نخواهند کرد بلکه اسراییل را نیز تحت فشار قرار دادهاند تا به تنشهای حاکم شدت ندهد. طبیعتا چنین گزارهای برای منافع و موقعیت ایران در غرب آسیا و فراتر از آن در سطح جهانی بسیار با اهمیت است و اعتبار بیشتری برای ایران به ارمغان آورده است. علاوه براین، جرات، جسارت و اراده ورود به چنین رویارویی آن هم نه صرفا با اسراییل، بلکه با مجموعه ای از متحدان این بازیگر، کشورهایی چون ایالاتمتحده، بریتانیا و فرانسه تقریبا نیمی از ناتو برای ایران در منطقه و در سطح جهانی بسیار با اهمیت است و توانمندی تاکتیکی و فنی و نظامی ایران و تسلیحات کشورمان که به واسطهاش توانسته آنگونه که بازیگران غربی نیز اذعان کردهاند بزرگترین عملیات تاریخی را رقم بزند قابل تامل است، بالاخص آنکه ایران در شرایط کنونی تحت شدیدترین تحریمها و محدودیتها قرار دارد. چنین دستاوری در شرایطی حاصل شد که تمام صنایع موشکی و دفاعی کشورمان هدف تحریم ها قرار دارد. اما علیرغم همه اینها ایران به چنین پیشرفتهایی در حوزههای نظامی دست یافته و همین گزاره جایگاه ایران در منطقه و سطح جهانی را بی گمان در میان حامیان فلسطین و اعراب برجستهتر کرده است. طبیعتا هر کدام از رهبران یا ژنرالهای اسراییلی از این پس بخواهند به ترور یا هرگونه اقدام مخربی دست بزنند چنین عملیاتی را به خاطر خواهند آورد. از همین رو میتوان گفت که پاسخ ایران اقدام عملیاتی نبود بلکه پیامی بود به اسراییل مبنی براین که اگر این بازیگر بخواهد به کنش تازهای دست بزند، واکنش تهران شدیدتر خواهد بود.
کارشناس مسائل سیاست خارجی و امریکا
- تهیه خبر : دبیر سیاسی
- نویسنده : امیرعلی ابوالفتح